Kavramlar Ansiklopedisi | Kategoriler | Konular

İlk Yaratılış, İkinci Yaratılışa (Yeniden Dirilişe) Delildir

İlk Yaratılış



İlk Yaratılış,
İkinci Yaratılışa (Yeniden Dirilişe) Delildir


Yaratmayı ilk defa başlatıp
meydana çıkaran ve bu varlık nizamını kuran Allah, ikinci yaratmayı da elbette
yapmaya kaadirdir. "O gün, göğü, kitapları dürer gibi (toplarız). İlk
yaratmaya nasıl başladıysak, onu yine öyle çevirir (yok eder)iz. Üzerimize söz;
biz bunu mutlaka yapacağız." (21/Enbiyâ, 104). "İlk yaratma ile âciz mi
kaldık ki (yeniden yaratmayalım)? Doğrusu onlar, yeni bir yaratmadan kuşku
içindedirler." (50/Kaf, 15). İlk yaratma, ikinci yaratmaya da delildir.
İlk yaratmayı kabul edenin ikinci yaratmayı inkâr etmesi, veya ikinci yaratmadan
şüphe içinde olması bir çelişkidir. Çünkü hiç yoktan yaratmak, var olanı yok
edip tekrar hayata döndürmekten daha zordur. Zoru kabul edip de, kolayın
olmayacağını, olamayacağını ileri sürmek akıllıca bir iddia değildir. İlk
yaratmayı, yani dünya hayatını inkâr etmekse, kişinin kendisini inkâr etmesi
manasına gelir. Şu halde her iki yaratmaya da iman etmek zaruridir.
"Yaratmaya başlayan O'dur. Sonra onu çevirip yeniden yapar. Bu, O'na daha
kolaydır." (30/Rûm, 27)
Allah, yaratmadan asla
yorulmaz. Yaratma, O'ndan ayrılmaz bir vasıftır. "Gökleri ve yeri yaratan,
bunları yaratmakla yorulmayan Allah'ın, ölüleri diriltmeye kaadir olduğunu
görmüyorlar mı? Evet O, herşeye kaadirdir." (46/Ahkaf, 33). Çünkü tabii
olarak bakıldığı zaman, ilk yaratılış tabiatın hilafına iken, ikincisi, yani
diriltme, tabii olmuş olur. Kendisini bilen herkes bir zaman yok iken var
olduğunu bilir.
Yaratma kavramını bütün
açıklığı ile anlamak, ilk yaratmayı ve sonunu (diriltmeyi) idrak etmekle olur.
Yani ilk yaratılışı, ilk modeli, ilk maddenin başlangıcını düşünmek, yaratmanın
bütün mahiyetini anlatacağı gibi, var olan bir şeyin yok olduğunu görmek de,
tabiat safsatasını yaratılışın ayetleriyle anlamaya yeter. Cansız şeyler şöyle
dursun, sebepler, âmiller, hatta akıl sahipleri arasında bile, yaratmayı ta
başından yapıp sonra yok edecek hiçbir fert ve grup yoktur.
Makineyi yapan sanatkâr,
makinenin içinde aranmaz. Sebepler, yaratıcı olamaz. Sade dumandan toprak,
topraktan taş, taştan bina yapar gibi, ölüden ölü, cansızdan cansız yapmakla
kalmaz, hiçbir hayat hücresi yokken, sudan hayat yapmak, çamurdan, topraktan ilk
bitkiyi, ilk insanı, ilk hayvanı ihdas edivermek gibi, yaratmanın ilk madde ve
suretine, ilk miktar ve faaliyetine varıncaya kadar bütün başlangıçlarını
yaratmaktan başlar. Yaratma, Yaratıcının zât ve sıfatından başka hiçbir ön şart
ve sebebe bağlı değildir. İşte böylesine ilk defa yaratan, yarattığını iade
eder, sonuna vardırır. Ölüleri diriltir. Allah böyle önceye de, sonraya da
hâkimdir. (8) *

1- Elmalılı, Hak Dini Kur'an
Dili, c. VII, s. 5156
2- Seyyid Kutub, Fi Zılali'l-
Kur'an; Allah ve Modern İlim, 117
3- S. Ateş, Kur'an-ı Kerim ve
Yüce Meali, s. 331
4- Elmalılı, Hak Dini Kur'an
Dili, VI, 4117
5- S. Ateş, a.g.e. s.458
6- İbn Kesir, IV, s. 46
7- Ahmed Kalkan, Sanat Bilinci,
s. 12
8- Elmalılı, IV, s. 2713
* Veli Ulutürk, Kur'an-ı
Kerim'de Yaratma