Kavramlar Ansiklopedisi | Kategoriler | Konular

2) Namaz

2

2) Namaz:

İnsan, kendi namazını ne denli
önemsediğini ve hangi ruh hâletiyle namaz kıldığını değerlendirmelidir. Eğer bu
hususta kendindeki eksiklikleri tesbit etmişse, işte i'tikâf, namazlarının
edâsında yüksek mertebelere ulaşmak için bir fırsat olarak onu beklemektedir.
Bir mü'min, Allah Teâlâ'nın râzı olmayacağı dünyalık işler yapmaktan korkmalı,
bunun için günlük hayatında namazdaymışçasına davranmalı, unutma hali hâriç,
abes şeylerle meşgul olmamalı, Hak'tan uzaklaştıracak hususlara veya lüzumsuz
hiçbir şeye iltifat etmemelidir. Bunlar da en doğal şekilde i'tikâfta kazanılır
ve sonraki hayatta devam ettirilebilir alışkanlık ve ahlâk haline getirilebilir.
Mü'minin, ulaşmak için gayret
sarfetmesi gereken bir başka seviye de, nefis ve şeytanla mücâhede
gayretleridir. Bu mücâhede sâyesinde namazda gönül huzuru, huşû ve haşyet
duygularını kazanması mümkün olur. Böylece i'tikâfa giren mü'min pek çok dünyevî
meşgûliyetle ilgisini kesmek sûretiyle, başka insanların tatmadığı lezzetleri
tatmış, ulaşamadıkları derecelere ulaşma fırsatını yakalamış olur.
İ'tikâfla mümkün olan Allah'a
yakınlaşma vesilelerinin en önemlisi/şereflisi, özellikle de Ramazan ayında
geceyi ibâdetle, teheccüdle ihyâ etmektir. Doğrusu bu da insanlardan çoğunun
ihmal ettiği, gâfil olduğu büyük bir imkândır. Yine bu sâyede fecr ve işrak
vakitlerinde edâ edilen sünnetlere (İşrak, duhâ, evvâbin namazlarına), mutlak ve
mukayyet nâfilelere dikkat edilebilir. Böylece mü'min, çok çeşitli ibâdetleri
edâ etmiş ve diğer günlerde yapamadığı bu ibâdetler konusunda bir alışkanlık
kazanmış olur.
Ramazan gecelerinin i'tikâftaki
insana verdiği önemli bir imkân da, Allah'ın Kitabı ile olan birlikteliği uzun
tutabilmektir. Geceyi ihyâ edenlerin duyduğu haz, aldığı lezzet, eğlenen
insanların eğlencelerinden aldığı lezzetten daha fazladır. Geceler olmasaydı,
Kur'an'ın ?gece neşesi? (73/Müzzemmil, 6) dediği geceyi teheccüd ve Kur'an
okumayla ihyâ olmasaydı, hayat bu kadar güzel olmazdı.