Kavramlar Ansiklopedisi | Kategoriler | Konular

Siyasî Otorite ve Yöneticinin Tuğyânını Başkalarına Ulaştırması/Tâğut'laşması

Siyasî Otorite ve Yöneticinin Tuğyânını Başkalarına Ulaştırması

Siyasî Otorite ve
Yöneticinin Tuğyânını Başkalarına Ulaştırması/Tâğut'laşması

Tuğyankâr insanların özellikle elebaşıları ve
önde gelenleri, kendi tuğyanlarını haklı göstermek ve insanlar üzerinde rableşip
onların dünya hayatlarını düzenlemek için belli hükümler koyarlar. Böylece diğer
insanlar da bunların koydukları hükümleri kabul eder, Allah'ın hükmünü bırakır,
tuğyankârların hükümleriyle muhâkeme olunmak ister ve böylece tuğyankârlara hem
ibadet etmiş, hem de onları velî edinmiş olurlar. İşte, Kur'an, bunlardan
birinci tür, yani tuğyankâr olan ve başkaları üzerinde rableşip tuğyanlarını
haklı çıkarmaya, dünya hayatını yönlendirip vatandaşlarının rabbi kesilmeye
girişen insanlara tâğut der. Bu kelimenin tekili de çoğulu da aynıdır; yani
tağut bir yerde bir tane olabildiği gibi, işbirliği içinde birden fazla da
olabilir. Tağut, kendisini velî/dost edinenleri nurdan zulümâta çıkarır. Kendisi
zulümât, yani karanlıklar içinde olduğu için kendi peşinden gidenleri de baş
aşağı bu karanlıkların içine yuvarlar.[1]
Böylece, tağutun peşinden gidenler, onu velî/dost edinmekle ona ibadet etmiş[2]
olurlar. Allah'a imandan önce 'lâ/hayır' silahıyla tağuta küfretmeleri, onu
tanımamaları gerekirken onun koyduğu hükümlerle muhâkeme olunmak istemekle
Allah'a küfretmiş ve tağuta iman etmiş olurlar.[3]
Artık, karanlıkları yırtıcı birer ışık olan Kur'an ayetleri böylelerinin ancak
tuğyan ve küfrünü arttırır.[4]
Böylelikle, şirk toplumunun üzerine oturduğu üçlü de (tağut, onun tanrısı olan
nefsi, yani heva ve hevesi ile yardımcılarıyla tağuta ibadet edenler)
tamamlanmış olur; tevhid toplumunun yerini alır veya karşısına geçer.[5]



[1]
Bakara: 2/257.

[2]
Mâide: 5/60.

[3]
Nisâ: 4/60.

[4]
Mâide: 5/64.

[5]
Ali Ünal, Kur'an'da Temel Kavramlar, s. 320-321. Ahmet Kalkan, Kur'an Kavram
Tefsiri.