Kavramlar Ansiklopedisi | Kategoriler | Konular

İblis'in Başvurduğu Yöntemler

İblis

İblis'in
Başvurduğu Yöntemler

İblis insanları kandırmak için yaklaşırken
birçok yöntem kullanır. Bunlardan bazıları şunlardır:

1-
Şeytan her şeyden önce bir vesvesecidir. Vesvese; fısıltı, hışırtı gibi gizli
seslere denir. Gönülde birbiri arkasından gelip tekrar eden gizli söze vesvese
denir. Şeytan insana sokulur ve tıpkı nefis gibi ona sinsi bir şekilde vesvese
verir, onu kandırır, ona telkinde bulunur.[1]

2-
İblis insanları Allah'ın rahmetinin ve affının geniş olması ile aldatır ve
onları günah işlemeye teşvik eder. Onlara sanki 'yiyin, için, zevkinize bakın,
ibadeti sonra yaparsınız, Allah nasıl olsa affedicidir, sizi de affeder' der.
Kur'an, bizi bu noktada da uyarmaktadır:

"...Sizi ğarûr/aldatıcı, sakın Allah'a
güvendirerek aldatmasın." (Lokman:
31/33; Fâtır: 35/5)

3-
İblis'in bir diğer yöntemi insanlara Allah'ın adını ve O'nu hatırlamayı
unutturmasıdır.[2]
Allah'ı unutanlar, kuşkusuz O'nun hükümlerini kulak arkası ederler, emirlerini
kaale almazlar, nefislerinin isteklerine karşı çıkmazlar; âhiret azabını
hatırlamazlar, cennetteki nimetleri akıllarına getirmezler. Ne Allah'ın
azabından korkarlar, ne de O'nun vereceği mükâfatları beklerler.

4-
İnsanları özelllikle mal ve dünyalıklar konusunda korkuya düşürür. Onların
dünyalıklara hırslarının artması için fakirliği silâh olarak kullanır,
cimriliği ve aç gözlülüğü teşvik eder. Maldan ve dünyalıklardan başka bir
kutsal tanımayan insanlar elbette İblis'in istediği noktaya gelen kimselerdir.
İblis, bu gibi kimseleri çok rahat güdebilir. Onlara çok rahat kötülükleri
yapmalarını emreder.[3]

5-
İnsanların aralarını açmaya çalışır. Sürekli kavga, savaş, anlaşmazlık, fitne,
güvensizlik, birbiri hakkında kötü düşünme tam da İblis'in arzu ettiği şeydir.
İblis, insanlar arasında fitne çıkarmaktan asla vazgeçmez.[4]

6-
İblis, kendine bağladığı, Hakk'tan yüz çeviren kimselerin yaptıklarının doğru,
üzerinde bulundukları yolun sağlam olduğunu, inançlarında, sözlerinde ve
işlerinde bir yanlışlık bulunmadığını onlara telkin eder. Onların yanlış ve
sapık işlerini allayıp pullar. Böylece onların bu kötülüklere devam etmelerini
sağlar.[5]

7-
Şeytan ve onun yardımcıları olan cinler ve insanlar, diğerlerini kandırmak için
süslü ve yaldızlı sözler söylerler. İddialarını ispatlamak için inandırıcı ve
kandırıcı kendilerine göre deliller getirirler, her türlü ikna yöntemlerini
kullanırlar. Çekici, hoşa giden, gönle rahatlık veren, ama aslında saptırıcı ve
çarpık sözler kullanırlar. Avlarını bu yöntemle avlamaya çalışırlar.[6]

8-
İblis, insanları kendi yoluna davet etmek için birtakım araçlardan yararlanır.
Bu araçların başında içki, kumar ve putlara tapmak gibi şeyler gelir.[7]
Bu gibi şeyler, esasen şeytanın pis işlerindendir. Bunlardan sakınmak, şeytanın
aldatmasından kurtulmak anlamına gelir. İçki ve kumar gibi alışkanlıklara
dalanların akıl ve şuurları yerinde olmadığı için şeytanın oltasına kolay
takılırlar. Bütün kötülüklerin anası olan içki şeytanın işini kolaylaştırır.[8]

Şüphesiz ki İblis'in en önemli tuzaklarından
biri de içki ve uyuşturucudur. Günümüzde içkinin ve uyuşturucunun çokça
tüketildiği toplumlarda şeytanın saltanatı ve düzeni hâkimdir. O toplumlarda
yaşayan insanların çoğu, şeytanın iki ayaklı askerleri haline gelmişlerdir.

9-
Büyüklenme, istikbâr etme, kendini müstağnî görme, yani Allah' a muhtaç olmama
duyguları da şeytanın önemli araçlarından biridir. Şüphesiz büyüklenmek,
İblis'in ahlâkıdır. O bu duygu ile insanları Allah'ın huzurunda boyun eğmekten,
O'nun emirlerine uymaktan uzaklaştırır. Aldatıcı bir gururla onlara istiğnâ,
yani Allah'a ihtiyaç duymama duygusu telkin eder.

İblis bunlara benzer kendine ait tuzaklarla,
verdiği vaadlerle, söylediği yalanlarla, süslediği zevk ve tutkularla, kendine
bağlı olanları Allah'ın yolundan uzaklaştırmaya çabalar.[9]

Unutmamak gerekir ki İblis'in Allah'ın sâlih
kulları üzerinde bir gücü yoktur. O ancak kendine bağlı olanları yönlendirir,
istediğini yaptırır. İblis yalnızca davet eder, özendirir, teşvik eder. Ona
aldananlar, onun yolunu izler.[10]



[1] Nâs:
114/4-6.


[2]
Mücadele: 58/19.


[3]
Bakara: 2/268.


[4] İsrâ:
17/53.


[5] Neml:
27/24; Nahl: 16/63.


[6]
En'âm: 6/112-113.


[7]
Mâide: 5/90-91.


[8]
A. Osman Ateş, Şeytan, s. 214.


[9]
Zübeyir Yetik, Şeytan, s. 97-107.


[10]
H. K. Ece, Hz. Adem, s.
139-141; Ahmet Kalkan, Kur'an Kavram
Tefsiri.