Soğanın anavatanının Batı Asya ve Doğu Akdeniz olduğu daha önce belirtilmişti, bu bize soğanın gündüzleri sıcak ve kurak, geceleri serin bir kara iklimini sevdiğini, ayrıca yağışlı bir ilkbahar isteğini ifade eder. Işıklanma ve sıcaklık soğan gelişmesi için vazgeçilmeyecek iki önemli faktördür. Gün uzunluğuda soğan üretiminde önemli diğer bir faktörüdür.

Soğan humusca zengin, derin bünyeli kaymak bağlamayan topraklarda iyi gelişir. Killi-kumlu, kumlu-killi topraklarda çok başarılı şekilde üretilir. Taban suyu yüksek yerlerde soğan tarımından kaçınmalıdır. Ağır killi topraklarda soğan tarımı yapmak yanlıştır. Bitki turbiyer karakterli topraklarda yüksek verim yapar. Asit karakterli topraklar tercih edilir. 6.5-7.5 pH değerleri uygun değerlerdir.

Soğanlarda tohum üretimi yeşertilecek çeşidin standart veya F1 hibrit çeşidi olmasına göre değişir.

Standart varyetelerde o varyetenin özelliklerini üzerinde taşıyan ve çeşit safiyeti yüksek olan üretim alanlarında çeşit özellikleri dışına çıkan bitkiler, hasattan önce ve hasat esnasında sökülerek ayrılırlar. Kalan materyal tohumluk olarak kullanılır. Bu şekilde yemeklik soğan durumundaki soğanlar şubat ayıma kadar havadar bir yerde depolanırlar. Soğanların depoda erken dönemde kök ve sürgün meydana getirmemesi için depolama şartlarının iyi olması gerekir. Tohum üretmek üzere kullanılacak yemeklik soğanların düşük sıcaklıklarda muhafazası arpacıkların muhafazasının aksine faydalı olur.

Yeşil soğan ve yemeklik taze baş soğan üretiminde kullanılan bir yöntemdir. Soğanın fide ile üretiminde tohumlar, sıra arası 5-10 cm sıra üzeri 0,5-1 cm olarak soğuk yastıklara ekilir. Soğuk bölgelerde ekim sıcak yastıklara yapılır. Üzerleri camlı çerçeve ile örtülür.

Soğanlar, yüzeysel köklü bir bitkidir. Köklerin çoğu toprağın 40-50 cm derinliğinde bulunur. Soğanlar, devamlı rutubetli bir toprakta yetiştiriliyorsa, bu gibi durumlarda fazla sulama zararlı olur; ayrıca uzun süre dayanıklılıklarını korumaları zorlaşır. Soğan en çok, baş bağlamadan olgunlaşmaya kadar geçen sürede suya ihtiyaç duyar.

Soğan toprakta organik maddelerin bulunmasını isteyen; fakat organik gübrelemeye hassas bir bitkidir. Ahır gübresinin yetiştirme sırasında verilmesi, birçok zararlının üremesine ve soğana zarar vermesine neden olur. Bu nedenle, ahır gübresi soğandan önce yetiştirilen bitkiye bol verilmeli ve soğan o bitkiden arta kalan ahır gübresini kullanmalıdır.

Soğan yetiştirmeye uygun tarla seçimini yapmamız, başarılı olmamızda önemli rol oynar. Tarla seçerken toprak özellikleri yanında tarladaki yabancı ot yoğunluğu da önemli rol oynar.

Tohumla, fideyle veya arpacık ile üretilen soğanlar belli büyüklüğü alıp (2 3 cm baş çapına ulaşmış), yaprakları sarmaya başladığı an üst kısmı kırılarak yatırılır. Böylece soğanın başını daha çok olgunlaşması ve soğan başındaki kofluğun kaldırılması sağlanır.

Taze soğanda;

Soğanlar 1-2 cm çapını aldığı zaman sökülür. Üst yaprakları temizlenip kökleri yıkanır. Demetlenerek pazarlanır.

Soğan tam anlamı ile mucizevi etkilere sahip, kesinlikle düzenli olarak tüketilmesi gereken bir besin maddesi. Öyle ki soğan tüketiminizi artırmanızı, eğer kokusundan dolayı tercih etmiyorsanız hayatınıza almanızı şiddetle tavsiye ediyoruz. Şimdi soğanın bu mucizevi faydalarına daha yakından bakalım.

Patlıcan her türlü yemeği kolayca pişirilen, garnitür ve salata olarak değerlendirilen bir sebzedir. Bunun dışında reçeli ve turşusu da yapılabilir. 100 gr patlıcanda 24 kalori, 1.1 gr protein, 2 gr yağ, 5 gr kül, 5.5 gr karbonhidrat, 15 mg Ca 37 mg P, 4 mg Fe, 30 IUA, 0.4 mg B1, 0,5 mg B2, 6mg Niacin ve 5 mg C vitamini bulunur.

Patlıcan sıcak iklim sebzesidir. -1 ºC’de bitki yaşamını yitirir. İyi bir yetiştiricilik için 6 aylık bir vejetasyon dönemine ihtiyaç vardır. Optimum sıcaklık isteği 25-30 ºC ’dir. Gece 15-20 ºC sıcaklık uygundur. Gece sıcaklığı 15 ºC ’nin altına düştüğünde meyve bağlamada problemler ortaya çıkar.

Patlıcan killi topraklılardan hoşlanmaz. Ağır ve rutubetli topraklarda kök çürüklüğüne yakalanır. Drenajı iyi olmayan, killi, sıcaklığı düşük topraklarda fizyolojik problemler artar, erkenci verim miktarı azalır.
Tuza orta derecede hassas bitkilerdendir.

Vejetasyon süresi uzun olduğundan doğrudan tohum ekimi ile yetiştirilemez. Tohumlar bölgemizde Aralık–Ocak aylarında ekilmelidir. Fideler ise Mart-Nisan aylarında dikilir. Tohumlar için en iyi çimlenme toprak sıcaklığı 21-26 ºC arasında olmalıdır.

Patlıcan fidelerinin dikim zamanı bölgenin ilkbahar donlarının sona ermesine bağlıdır. En emin yol, dikim yapılacak olan yerdeki ilkbahar son donlarının uzun yıllar ortalaması göz önünde tutularak dikimi yapmaktır.
Viollerde veya sıcak yastıklarda gelişen patlıcan fideleri, belirlenen tarihte hazırlanmış yerlerine topraklı olarak aktarılmalıdır.