Kavramlar Ansiklopedisi | Kategoriler | Konular

Nâr ve Cehennem Kelimelerinin Anlam ve Mâhiyeti

Nâr ve Cehennem Kelimelerinin Anlam ve Mâhiyeti

Nâr ve Cehennem
Kelimelerinin Anlam ve Mâhiyeti

Nâr, ateş demektir. Gözle
algılanan alevli ateş anlamına gelir. Kur'an'da 145 yerde geçer. Ateş, insan
bedenine çok büyük acı ve ızdırap verdiği için ahirette kâfir, münafık ve
âsilerin cezası ateşle verilecektir. Cehennem, ahirette suçlulara ceza olarak
tutuşturulan ateşin ismidir. Cehennemin en açık vasfı ateş olduğu için, bazen
cehennem yerine ateş anlamına gelen "nâr" kullanılır.
Cehennem, azap yurdu olan
ateşin özel ismidir. Arapça "cehmân" kelimesinden alınmış olup, bu da "cehm"
den türetilmiştir. Cehm, sert ve çirkin olmak; cehmân, dibi görünmez derin kuyu
demektir. "Kehennam" kelimesinden Arapçalaştırılmış, yabancı bir kelime olduğu
da söylenmiştir.[1]
Kur'an-ı Kerim'de cehennem kelimesi 77 yerde zikredilmekle birlikte; aynı
anlamda kullanılan başka kelimeler de bulunmaktadır. Cehennem için Kur'an'da en
çok "nâr (ateş) ismi kullanılır. Cehennemin diğer isimleri ise şunlardır: Harîk
(yangın), hutame (ezip yok eden), saıyr (alevler), hâviye (uçurum, çukur), lezâ
(hâlis ateş, bedenin iç organlarını söküp koparan), sakar (insanın derisini
kavuran ateş), cahıym (yakıcı ateş), hamîm (kaynar su), semûm (sıcak rüzgâr),
siccîn (hapishane, derin çukur), veyl (Vay haline!), ğayy (azıp sapmak).
İslam âlimlerinin çoğunluğuna
göre, kâfir, münafık ve müşrikler cehennemde ebedî kalırlar. Tevbe etmeden
günahkâr olarak ölen ve Allah'ın kendilerini affetmediği mü'minler ise,
cehennemde ebedî kalmazlar. Kendilerine günahları kadar azab edilir. Sonra
oradan kurtulup Cennet'e girerler ve orada ebedî kalırlar.[2]




[1] Hak
Dini, Elmalılı, c. 2, s. 64



[2] Ahmet
Kalkan, Kur'an Kavram Tefsiri.