Kavramlar Ansiklopedisi | Kategoriler | Konular
5- Müşâvirleri Gücendirmemek
5 
 
 
5- 
Müşâvirleri Gücendirmemek: 
 
 
 
İstişâre mevzûunda mühim bir husus 
da farklı ve bazan da birbirine zıd fikirlerin ortaya atılması sırasında liderin 
alacağı tavırdır. Zira fikirlerden birinin kabulü, diğerlerinin reddi demek 
olacağından buradaki farklı bir kabul veya red şekli, reddedilen fikir 
mensuplarını gücendirip yersiz bir muhâlefete sevkedebilir. 
 
Bu endişeyi Hz. Peygamber'in 
hayatında bâriz bir şekilde görmekteyiz. Nitekim, Bedir esirlerine yapılacak 
muamele husûsunda cereyan eden istişâre sırasında müşâvirlerden gelen farklı 
görüşleri teker teker dinlendikten sonra, bunlardan sadece Ebû Bekir'in görüşünü 
muvâfık bulsa da diğerlerine de iltifat eder: "Ey Ebû Bekr senin misâlin Hz. 
İbrâhim'e benziyor. O, Allah'a kavmi hakkında şöyle demişti: "Rabbim bana 
uyanlar bendendir, uymayanlara gelince, sen af ve mağfiret edicisin" 
(14/İbrâhim, 36). "Ey Ömer senin de misâlin Hz. Nuh gibidir. O, kavmi için 
şöyle demişti: "Rabbim! Yeryüzünde kâfirlerden tek canlı bırakma" (71/Nûh, 
26). Hz. Peygamber (s.a.s.) Hz. Ebû Bekir'i Hz İsa'ya (5/Mâide, 115), Hz. Ömer'i 
Hz. Mûsâ'ya (10/Yûnus, 88) benzetmeye devam ederek onların fikirlerine muvâfık 
gelen âyetleri okur ve her ikisini de fikirleri sebebiyle doğrular, takdir eder 
(Taberî, a.g.e., II/295; İbn Kesir, Tefsir, III/346). 
 
Burada kaydı gereken bir durum Hz. 
Ömer'le alâkalı olarak rivâyet edilmektedir. O da, istişâre sırasında herkesin 
re'yini serbestçe söylemesi, rahatça münâkaşa edilmesi, ileri sürülen 
fikirlerdeki farklılıklar sebebiyle müşâvirlerin birbirine gücenmemesi 
gereğidir. Said İbnu'l-Müseyyeb der ki: "Ömer İbnu'l-Hattab ve Osman İbn Affân 
aralarındaki bir mesele için öyle bir nizâya girerlerdi ki, onları seyreden 
birisi: ?Artık bunlar bir daha biraraya gelmezler' derdi. Ancak, en güzel ve en 
tatlı bir şekilde ayrılırlardı" (Alâuddin Aliyyu'l-Muttakî, a.g.e., 10/186-187).



