Kavramlar Ansiklopedisi | Kategoriler | Konular
Kur'an'ın Özellikleri
Kur
Kur'an'ın
Özellikleri:
Allah Tealâ Kur'an'ı Kerim'i önceki kitapların tümünden
ayırdedici birtakım özelliklere sahip kılmıştır. Bunların en önemlileri
şunlardır:
1) Kur'an'ı Kerim; önceki semavi kitapların
içerdiği ilahî öğretilerin tümünün özünü kapsar. Onlarda bulunan; Allah'ın
tevhidi, O'na ibadet ve itaatın vacip oluşu, cezayı tasdik etmek, hakkı
uygulamanın vacib olması ve güzel huylarla ahlaklanmak gibi, konuları
destekleyici ve onaylayıcı olarak gelmiştir. O kitaplardaki, dağınık lan
güzellik ve faziletleri bir araya getirmiştir. Ve yine onlardaki gerçekleri
kabullenerek, yapılan tahrif ve tağyirleri de açıklamak suretiyle, öncekileri
kontrol edici olarak nazil olmuştur.
?Sana da, daha önceki kitabı doğrulamak ve onu korumak
üzere Kitabı gönderdik. Artık aralarında Allah'ın indirdiği ile hükmet; sana
gelen gerçeği bırakıp da onların arzularına uyma.? (Maide: 5/48)
2) Kur'an-ı Kerim kolaydır ve anmak, ezberlemek,
anlamak ve onun hükümleriyle amel etmek için de kolaylaştırılmıştır. Onda
anlaşılması veya amel edilmesi güç hiçbir şey yoktur.
?Andolsun ki biz Kur'an'ı öğüt almak için
kolaylaştırdık. Düşünüp öğüt alan yok mudur?? (Kamer: 54/17)
3) Kur'an-ı Kerim Allah kelamıdır. Bu kainat ta
O'nun yapısıdır. Öyleyse Allah Teala'nın kelamı ve yapısı birbirine aykırı
düşmez, bilakis her biri diğerini doğrular. İşte bundan dolayı ilmi gerçekler
Kur'an'ın insan gücü üstündeki bazı özellikleri
şunlardır:
1. Belâgat:
Kur'an'ın üslûp ve ifade üstünlüğü eşsiz ve orijinaldir. Kur'an kelimelerinin
üstün akıcılığının arap dilinde bir benzeri yoktur. Bazen bu edebî üslûp,
insanın tüylerini ürpertecek güçtedir. Buna aşağıdaki âyetler örnek verilebilir:
"Ey insanlar! Rabbinizden sakının. Doğrusu
kıyamet saatinin sarsıntısı büyük bir şeydir. Kıyameti gören her emzikli kadın
emzirdiği yavrusunu unutur, her hâmile kadın çocuğunu düşünür. İnsanları
sarhoş gibi görürsün, halbuki onlar sarhoş değildirler; fakat Allah'ın azabı
çok çetindir." (el-Hac: 22/ 1-2)
2. Kur'an'ın geçmiş çağlara ait olayları haber
verişi: Kur'an; Hz. Nuh, Lut, İbrahim
peygamberlere, Ad ve Semûd kavimlerine ait haberleri anlatmaktadır. Yine Hz.
Musa ve Fir'avn arasında geçen olayları, Hz. Meryem'i, Hz. İsa ve doğumu gibi
haberleri gerçeğe uygun biçimde vermektedir. Bunlar, diğer semavi dinlerin
kutsal kitaplarındaki bozulmamış olan bilgilere de uymaktadır. Bütün bunlar ümmi
olan, okuma ve yazma bilmeyen bir peygamber olan Hz. Muhammed'in diliyle haber
verilmektedir. Bu durum, bu bilgilerin ilahi vahiy ürünü olmasını gerektirir.
Kur'ân-ı Kerîm'de bu konuda şöyle buyurulur:
"Sen daha önce bir kitaptan okumuş ve onu sağ
elinle de yazmış değildin. Öyle olsaydı, bâtıl söze uyanlar şüpheye düşerlerdi."
(el-Ankebût: 29/48)
3. Kur'ân'ın gelecek olayları haber verişi:
Kur'an'da haber verilen, geleceğe ait bir takım olaylar zamanı gelince meydana
gelmiştir. Şu olayları örnek verebiliriz:
İslâm'ın ortaya çıkışı sırasında Doğu Roma İmparatorluğu
(Bizans) ile İran dünyanın güçlü iki ülkesi idiler. Anadolu, Suriye, Filistin,
Mısır ve Irak'ın bir bölümü Bizans'a bağlı idi. M.613 tarihlerinde bu iki komşu
ülke, amansız bir savaşa girişti. İran galip gelerek Irak, Suriye, Filistin ve
Mısır'ı ele geçirmiş, Anadolu'yu da istilâ ederek İstanbul Boğaziçi sahillerine
kadar ilerlemişti. Bu haber Mekke'ye ulaşınca müşrikler sevinmiş, İranlıların
Bizans'ı yenip perişan ettiği gibi, kendilerinin müslümanları yeneceklerini
söylemişlerdi. Bizanslılar hristiyan ve ehl-i kitap, İranlılar ise putperest
idiler. Bu yüzden Mekke müşrikleri İranlıları kendilerine yakın görüyor ve
onların zafer kazanmasından dolayı seviniyorlardı. İşte bu arada Kur'an-ı
kerim'in şu âyetleri indi:
"Elif.Lâm.Mîm. Bizanslılar en yakın bir yerde
yenildiler. Onlar bu yenilgilerinden sonra yakın bir zamanda (üç ilâ dokuz yıl
arasında) galip geleceklerdir. İş, eninde sonunda Allah'a aittir. İşte o gün
mü'minler Allah'ın yardımı ile sevineceklerdir. Allah dilediğine yardım eder. O
güçlüdür, esirgeyicidir." (er-Rum:
30/1-5)
Hz. Ebû Bekir, üç yıl süre belirleyip,
Bizanslıların bu süre içinde çıkacak savaşta galip geleceklerini söyleyerek
müşriklerden Ubey b. Halef'le bahse girdi. Bunu haber alan Rasûlüllah (s.a.s),
âyetteki "bıd"' kelimesi üç ilâ dokuz arası sayıları ifade ettiği için süreyi
dokuz yıla çıkarmasını bildirdi. Kaybedenin vereceği deve sayısı da yüz'e
çıkarıldı. Gerçekten "Bedir" gününde, Bizanslılar İran'ı yendi ve Hz. Ebû Bekir
Ubey'in varislerinden bu develeri alarak, Rasûlüllah'ın tavsiyesi üzerine
yoksullara tasadduk etti.[1]
Yine Kur'ân-ı Kerîm'de müslümanlara Mescid-i
Haram'a girecekleri va'dedilmiş ve şöyle buyurulmuştu:
"Şüphesiz, Allah, Peygamberinin rüyasının gerçek
olduğunu tasdik etmiştir. Allah dilerse siz, güven içinde, başlarınızı tıraş
etmiş veya saçlarınızı kısaltmış olarak, korkmadan Mescid-i Haram'a
gireceksiniz. Allah sizin bilmediğinizi bilir. Bundan başka size, yakın zamanda
bir zafer verecektir." (el-Feth:
48/27)
Mekke fethi ve arkasından yapılan veda haccı ile
bu müjde de çok geçmeden gerçekleşmiştir. Bunun gibi haber verildiği üzere çıkan
pek çok olaylar vardır.[2]
4. Kur'an bir çok bilimsel gerçekleri içine
almıştır. Kur'an'ın açıkladığı öyle
bilimsel gerçekler vardır ki, okuma-yazma bilmeyen ümmî bir kimsenin bunları
kendiliğinden söylemesi mümkün değildir. Meselâ; insanın yaratılışı Kur'an'da
şöyle anlatılır:
"Yemin olsun ki, Biz insanı özlü balçıktan
yarattık. Sonra onu bir nutfe halinde sağlam bir yere yerleştirdik. Sonra o
nutfeyi donmuş bir kana çevirdik. Sonra o kanı bir parça et yaptık ve bu etten
kemikler yarattık, bu kemikleri de etle örttük. Daha sonra onu, bambaşka bir
yaratık yaptık. Yaratanların en güzeli olan Allah ne yücedir. Bütün bunlardan
sonra siz öleceksiniz. Sonra da kıyamet günü yeniden diriltileceksiniz."
(el-Mü'minûn: 23/12-16)
Yer, gök ve canlıların yaratılışı hakkında da şöyle
buyurulur:
"İnkâr edenler, gökler ve yer birbirine bitişik iken
onları ayırdığımızı ve bütün canlıları sudan yarattığımızı bilmezler mı? Hâlâ
inanmıyorlar mı?" (el-Enbiyâ: 21/30)
Kur'an'da bunlara benzer yaratılış ve evrenle
ilgili pek çok âyetler vardır. Bunları, kitap okumasını bilmeyen ve yanında
hiçbir ilmî eser bulunmayan Hz. Muhammed'in başkalarından öğrenip söylemesi
mümkün değildir. Diğer yandan Hz. Muhammed gençliğinde ticaret amacıyla, biri on
iki, diğeri yirmi beş yaşlarında olmak üzere sadece iki defa kısa süreli Mekke
dışına çıkmış ve Suriye'ye kadar gidip gelmiştir. Kur'an'da haber verilen bu
gerçekleri bugün pozitif bilimler de aynen doğrulamaktadır. Astronomi, fizik,
kimya ve biyoloji gibi bilimler bunlar arasında sayılabilir. Allah'ın yarattığı
maddeyi ve tabiat olaylarını açıklamaya çalışan bu bilimlerle vahiy ve sünnet
ürünü olan ilahiyat bilimlerinin çatışması düşünülemez. Çünkü yüce yaratıcı bu
gibi çelişkilere düşmekten uzaktır.
Çelişki gibi algılanan noktalar varsa, ya
delîlin kendisi tartışmalıdır, ya da anlaşılmasında kapalılık veya yanılgı söz
konusudur. Nitekim, önceki asırlarda ne kastettiği tam anlaşılamayan bazı âyet
ve hadislerin bilim ve tekniğin, astronomi ve tıp ilimlerinin ilerlemesi
sonucunda daha güzel anlaşılıp tefsir edilebildiği bilinmektedir. Güneşin kendi
ekseni etrafında dönmesi ve sistemiyle birlikte evrendeki hareketini sürdürmesi[3],
gök cisimleri arasındaki çekme ve itme gücü[4],
rüzgârın bitkileri aşılayıcı fonksiyonu[5]
bunlar arasında sayılabilir.
Kur'an'da yer alan amelî hükümlerin ana
noktaları açıklanmış, uygulama ve ayrıntı sünnete bırakılmıştır. Çünkü Allah'ın
ve elçisinin koyduğu hükümler birbirinin tamamlayıcısıdır. Yüce Allah;
"Peygamber'e itaat eden Allah'a itaat etmiş olur." (en-Nisâ: 4/80) buyurur.
[6]
Kur'an-ı Kerim, Peygamberimizin en büyük
mucizesidir. Kur'an-ı Kerim Allah'ın koruması altındadır. O'nun bir kelimesi
bile değiştirilmemiştir ve değiştirilemeyecektir. Dünyanın bir ucundaki Kur'an
(Mushaf) ile diğer ucundaki Kur'an aynıdır. Allah, Kur'an' da şöyle buyuruyor:
?O'nu biz indirdik, O'nun koruyucusu elbette
biziz.? (Hicr: 15/9)
Kur'an-ı Kerim'in Peygamberimize gönderilmesi 23
senede tamamlanmıştır. Kur'an-ı Kerim, Hz. Ebu Bekir zamanında yazılı sayfalar
birleştirilerek muhsaf haline getirilmiş, Hz. Osman zamanında çoğaltılmıştır.
Kur'an-ı Kerim'de 114 sure vardır. Kur'an-ı Kerim, yeryüzünde en çok
okunan, ezberlenen ve yazılıp basılan kitaptır.
Kur'an'ın ayetleri ruhları çoşturur, kalplere
huzur verir. Kur'an, insanları dalaletten hidayete, karanlıklardan nura,
batıldan hakka kavuşturur. Kur'an-ı Kerim baştan sona hikmet
hazinesidir. O'nun delilleri açık ve ikna edicidir. Haberleri doğru,
hükümleri sağlamdır. Çünkü Kur'an-ı Kerim Allah kelamıdır. Bu yüzden Kur'an-ı
Kerim'de çelişki veya hatalar bulunmaz. Kur'an-ı Kerim insanlar için bir
rehber, bir yol göstericidir. Allah Kur'an-ı Kerim'de şöyle buyurmaktadır:
?Bu kitapta asla şüphe yoktur. O müttakiler
(Allah'tan korkanlar) için yol göstericidir.? (Bakara: 2/2)
?Sana indirdiğimiz bu kitap mübarektir;
ayetlerini düşünsünler, aklı olanlar da öğüt alsınlar.? (Sa'd: 38/29)
Kur'an-ı Kerim'deki sureler Mekki ve Medeni
olmak üzere ikiye ayrılır. Mekki sureler; Peygamberimiz Medine'ye hicret edene
kadar nazil olan surelerdir. Medeni sureler; hicretten başlayarak
Peygamberimizin vefatına kadar nazil olan surelerdir.
Mekki surelerde daha çok inancı kuvvetlendirici
ayetler nazil olmuştur. Medeni surelerde ise, daha çok ahkam ayetleri, yani
dinin dünyada nasıl yaşanacağını gösteren ayetler nazil olmuştur.
İlk inen ayetler Alak suresinin ilk 5
ayetidir. Son inen ayet ise Maide suresinin 3. ayetidir. Kur'an-ı Kerim
Fatiha suresi ile başlar, Nas suresi ile sona erer.
Kur'an-ı Kerim'in bir çok ismi daha
vardır.Bu isimlerden bazıları şunlardır: Furkan (hak ile batılı ayıran), Hüda (hidayet
veren), Hakim (hüküm koyan), Nur, Şifa, Rahmet, Zikir...
Kur'an-ı Kerim Allah kelamıdır. Hiç
kimse Kur'an-ı Kerim'in dengi bir kitap meydana getirememiştir ve
getiremeyecektir. Kur'an-ı Kerim bu konuda birçok ayette insanlara ve cinlere
meydan okumaktadır:
?Bu Kur'an gibi bir kitap meydana
getirmek için bütün insanlar ve cinler bir araya gelseler ve birbirlerine yardım
etseler, yine O'nun bir eşini meydana getiremezler.? (İsra: 17/66)[7]
[1]
Ahmed b. Hanbel, Müsned: 1/276, 304; Buhârî, Tefsiru Sûreti'd-Duhân: 6/164;
Tefsîru't-Taberî, 21/12-15; İbn Kesîr, Tefsîru'l-Kur'âni'l-Azîm, İstanbul
1985, 6/304-310; Elmalılı M. Hamdi Yazır, Hak Dini Kur'an Dili, İstanbul
1936, 5/3794-3802.
[2]
el-Enfâl : 8/7; en-Nûr : 24/55.
[3]
Yâsin: 36/38.
[4]
er-Ra'd: 13/2; Lokmân: 31/10.
[5]
el-Hicr: 15/22.
[6]
Hamdi Döndüren, Naci Yengin, Şamil İslam Ansiklopedisi: 3/408-409.
[7]
Ahmet Kalkan, İslam Akaidi: 128-129.
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.