Kavramlar Ansiklopedisi | Kategoriler | Konular
ZEBÂNÎ
ZEBÂNÎ 
 
ZEBÂNÎ 
 
 
 
Cehenneme gidenlerle meşgul olan melek, 
cehennemlikleri cehenneme atmaya memur edilen melek, cehennem bekçisi. Çoğulu "zebâniyyûn"dur. 
Bu manalardan ayrı olarak polis ve zabıta manalarına da gelmektedir. Cehennem 
bekçisi olan zebânîler, azap melekleri diye tavsif edilmiştir. Kur'ân-ı Kerîm 
diliyle zebânî, "Cehennem koruyucusu"dur. Halk inançlarında zebânî karşılığında 
"mâlik" kelimesi de kullanılır. 
 
Kur'ân-ı Kerîm'in altı ayrı sûresinde dokuz 
âyette[1] 
"zebânî" kelimesine atıflar vardır. Kelime açık olarak ve "ez-zebâniyye" 
şeklinde yalnız bir âyette[2] 
geçmektedir. el-Müddessir, 74/30. âyetinde zebânilerin sayısının 19 olduğu 
açıklanmış, onların melek olduğu özellikle belirtilmiştir. Kur'ân-ı Kerîm'deki 
"zebânî" kelimesinin atıf şeklinde geçtiği âyet meâllerinin ilgili cümleleri 
şöyledir: 
 
"Biz o ateşin bekçiliklerine meleklerden 
başkasını memur etmedik" (el-Müddessir: 
74/31) 
 
"Ey iman edenler, gerek kendilerinizi, gerek 
ailelerinizi öyle bir ateşten koruyun ki, onun yakacağı insanla taştır. O ateşin 
üzerinde iri gövdeli sert tabiatlı melekler vardır..." 
(et-Tahrîm: 66/6) 
 
"O küfredenler, ayrı ayrı bölükler halinde 
cehenneme sürüldü. Nihayet oraya geldikleri zaman onun kapıları açıldı. 
Cehennemin bekçileri onlara şöyle dedi...? 
(ez-Zümer, 39/71), 
 
"(Zebânilere); Tutun onu da denilir, 
sürükleyerek cehennemin tâ ortasına götürün." 
(ed-Duhan: 44/47). Bu meâller dikkatle incelendiğinde el-Müddessir: 31 ve ez-Zümer: 
44/71 âyetlerinde zebânilerin "Cehennem bekçileri" ve "Melek" oldukları, et-Tahrîm, 
6 âyetinde ise cehennem görevlisi zebânîlerin "Sert tabiatlı melekler" olduğu 
açıklanmıştır. Ed-Duhan, 47. âyetinde zebânîlerin "Cehennemlik kişileri 
iteleyerek" cehenneme attıklarına atıf vardır. Zebânî kelimesi bir tek âyette, 
"Biz de zebânîleri çağırırız" (el-Alak: 96/18) açık olarak geçmektedir. 
 
Müfessirlerin verdikleri bilgilere göre bu 
âyette geçen "ez-Zebâniyye" kelimesinin özellikle "İten kimse" anlamına geldiği 
anlaşılmaktadır.[3] 
Fahruddin er-Râzî "ez-Zebâniyye"yi, "Onlar ehl-i meclis ve ehl-i meşveret olan 
azab melekleridir ki, şiddetle tutmak ve atmakla cehennemin işlerine memur 
olmuşlardır" şeklinde açıklamıştır. İnsanları şiddetle cehenneme itmeğe muktedir 
oldukları için onlara "zebânî" denmiştir.[4] 
 
Kur'an'da cehennemin başında iri gövdeli, sert 
tabiatlı, Allah'ın buyruklarına karşı gelmeyen ve emredildiklerini yapan 
meleklerin bulunacağı[5] 
ifade edilmektedir. 
 
[6] 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 [1] ez-Zümer: 
 39/71, 73; ed-Duhân: 44/47-50; et-Tahrîm: 66/6; el-Mülk: 67/8; el-Müddessir: 
 74/31; el-Alak: 96/18. 
 
 
 
 
 
 [2] el-Alak: 
 16/18. 
 
 
 
 
 
 [3] 
 Mevdûdî, Tefhîmu'l-Kur'ân, İstanbul 1986, 7/176. 
 
 
 
 
 
 [4] Osman 
 Cilacı, Şâmil İslam Ansiklopedisi: 6/439. 
 
 
 
 
 
 [5] Tahrim: 
 66/6; Zuhruf: 43/77; Mü'min: 40/49-50; Alak: 96/18. 
 
 
 
 
 
 [6] Ahmet 
 Kalkan, Kur'an Kavram Tefsiri.




 e-posta adresimize mail atabilirsiniz.
 e-posta adresimize mail atabilirsiniz.