Kavramlar Ansiklopedisi | Kategoriler | Konular

Ziyaretin Ölüye Faydası

Ziyaretin Ölüye Faydası

Ziyaretin Ölüye
Faydası:

a)
Özellikle anne, baba diğer akraba ve dostların kabirleri, ruhları için Allah'a
dua ve istiğfar etmek amacıyla ziyaret edilir. Ölüler adına yapılan hayır ve
hasenâtın sevabının onlara ulaşacağı sahih hadis ve icmâ delili ile sabittir.
Ölüler ziyaret edilirken, onların ruhları için Allah'a dua edilir, Kur'an
okunur, yapılan iyiliklerin sevabı bağışlanır. Kabre ağaç dikmek sevabtır.
Dikilen ağaç ve bitkinin ölünün ruhundan azabın hafifletilmesine sebep olacağına
dair hadisler vardır. Hristiyanların yaptığı gibi kabre çelenk götürmek
mekruhtur.

Dua ve istiğfarın ölülerin ruhları için faydalı
olacağına şu ayet-i kerime de delâlet eder: "Ey Rabbimiz, bizi ve iman ile
bizden önce geçmiş olanları yarlığa. İman etmiş olanlar için kalbimizde bir kin
bırakma." (el-Haşr: 59/10) Bu konuda varid olan pek çok hadis vardır.[1]

b)
Ölünün dirileri işitmesi. Kabir ziyareti sırasında konuşulanları kabirdeki
kişinin duyduğu ve verilen selâmı aldığı hadislerle sabittir.

Abdullah b. Ömer (r.a)'den nakledildiğine göre
Hz. Peygamber Bedir gazvesinden sonra yerde yatan Kureyş büyüklerinin
cesetlerine karşı: "Rabbinizin va'dettiği azabın doğru olduğunu anladınız mı?"
diye seslenmişti. Hz. Ömer'in: "Ey Allah'ın Rasulu! Bu duygusuz cesetlere mi
hitap ediyorsunuz?" demesi üzerine, Resulullah (s.a.s) şöyle buyurmuştur:
"Siz bunlardan daha fazla işitici değilsiniz. Fakat bunlar cevap veremezler."
buyurmuştur.[2]
Bu konuda Hz. Aişe'den, ölülerin işitmesi yerine, Rasulullah'ın; "Gerçeği
ölünce şimdi daha iyi anlarlar. Nitekim Cenâb-ı Hak'da: "Habibim sen, sözünü
ölülere duyuramazsın" hadisi nakledilmiştir. Ancak çoğunluk İslâm bilginleri
bu konuda Hz. Âîşe'ye muhalefet etmişler, başka rivayetlere uygun düştüğü için
yukarıda zikrettiğimiz Abdullah b. Ömer'in hadisini esas almışlardır.[3]

[1]
Ahmed b. Hanbel, Müsned: 2/509; 6/252; İbn Mâce, Edeb: 1.

[2]
Ahmed b. Hanbel, Müsned: 2/121.

[3]
bk. ez-Zebîdi, Tecrid-i Sarih Terc. Kâmil Miras, Ankara 1985, 4/580.
Muhiddin Bağçeci, Mefail Hızlı, Şamil İslam Ansiklopedisi: 3/257.