Kavramlar Ansiklopedisi | Kategoriler | Konular

İsrâfil (a.s.); Allah'ın Emriyle Kıyâmeti Başlatacak Melek.

İsrâfil

İsrâfil (a.s.); Allah'ın Emriyle Kıyâmeti
Başlatacak Melek

Sûr'a üfleyecek olan melek; dört büyük melekten
birisi olan İsrâfil Kıyâmet günü Sûr'a üflemekle vazifeli melektir. Kıyâmet günü
Allah'ın emri ile iki defa Sûr'a üfleyecektir. "Sûr'a üflenince, Allah'ın
dilediği bir yana, göklerde olanlar, yerde olanlar hepsi düşüp ölür. Sonra Sûr'a
bir defa daha üflenince hemen ayağa kalkıp bakışıp dururlar." (39/Zümer, 68)

İsrâfil'in birinci üflemesi ile yer ve gökteki
bütün canlılar ölecek ve dünya hayatı sona erecektir. İkinci defa üflemesiyle de
bütün canlılar dirilecek ve âhiret hayatı başlayacaktır. Sûr'un ilk üflenişine "nefha-i
ûlâ"; ikinci üflenişine "nefha-i sâniye" denilir. İsrâfil (a.s.)'a Sûr'a
üfüreceği için Sûr Meleği de denilmiştir. Peygamber (s.a.s.)'e Sûr'un mâhiyeti
sorulunca şöyle demiştir: "Üfürülen bir boynuzdur" (Ahmed bin Hanbel, II/196).
Peygamber (s.a.s.); "İsrâfil Sûr'u tutmuş hazır bir şekilde kendisine ne
zaman üfürmek için emredileceğini bekliyor" (Taberî, Câmiu'l-Beyân, 7/211;
İbn Kesir, Tefsîru'l-Kur'âni'l-Azîm, 3/276) buyurmuştur.

Sûr'un üfürülüşü ve İsrâfil (a.s.)'ın sûr'a
üfürmesini anlatan uzun bir hadis Tefsîr kitaplarında konu ile ilgili âyetlerin
açıklanmasında zikredilmiştir. Bu hadisin bazı cümleleri sahih hadis
kitaplarında konu ile ilgili anlatıları bahislerde geçmekle beraber, bazı
cümleleri ifade ve manâ bakımından peygamber sözü olmayacak derecede münker
kabul edilmiştir. Bu hadisin tek râvisi olan İsmail b. Râfi' Medine'nin
kıssacılarındandır. Ahmed b. Hanbel ve Ebû Hâtim er-Râzî gibi hadis tenkidçileri
hadislerinin münker olduğunu hatta metrûk bir râvi tarafından rivâyet edildiğini
söylemişlerdir (İbn Kesîr, Tefsiru'l-Kur'âni'l-Azim, 3/274-282).

Levh-i Mahfuz'da Allah'ın yazılı irâdelerini
okumak ve bu irâdelerin yerine getirilmesiyle görevli olan mukarreb meleğe
bildirmek de İsrâfil (a.s.)'ın görevlerindendir. İsrâfil (a.s.)'in ve diğer
meleklerin kadrinin yüceliğinden dolayı Hz. Peygamber (s.a.s.) bazen onların
ismi ile duâ etmiştir. Hz. Peygamber (s.a.s.) gece namazına kalktığında şöyle
duâ ederdi; "Ey Allah'ım, Cebrâil, Mikâîl ve İsrâfil'in Rabbi, göklerin ve
yerin yaratıcısı, gaybı ve şehâdet âlemini bilen. Sen kullarının arasındaki
ihtilaflar hakkında hüküm sahibisin. Beni izninle ihtilaf edilen şeylerde hakka
kavuştur. Sen dilediğini sırât-ı müstakim'e kavuşturursun.? (Müslim,
Müsafîrûn 200) (6)